Skuteczność poszukiwania wody pod studnie metodami elektrycznymi jest wysoka i zależy od lokalnych warunków, możliwych zakłóceń naziemnych i podziemnych oraz składu gruntu. Szczególnie istotne są domieszki rud żelaza, które mogą negatywnie wpływać na wyniki badań. Najwyższą wiarygodność uzyskuje się na terenach otwartych i niezabudowanych, wolnych od domieszek rud żelaza w gruncie. Po kosztownych odwiertach próbnych, badania elektryczne i elektroniczne gruntu są jedynymi metodami określenia lokalizacji i głębokości studni. Są to jednocześnie najtańsze naukowe metody poszukiwania wody. Usługa szukania wody metodą magnetotelluryczną nie kosztuje więcej niż odwiert o głębokości 2-3 metrów studni głębinowej.
Aby zredukować ilość suchych, nieudanych odwiertów, stosuje się różne techniki wstępnego typowania lokalizacji i głębokości podziemnych warstw wodonośnych. W praktyce, w celu geofizycznego wyznaczenia obszarów o największej anomalii pod odwiert próbny, wykorzystuje się różne metody geofizyczne, począwszy od drogich odwiertów próbnych, po metody bezinwazyjne wykorzystujące zaawansowaną elektronikę i informatykę. Do najczęściej stosowanych należą magnetotelluryka (dla działek każdej wielkości), metoda elektrooporowa (dla dużych działek, z bardzo długimi liniami pomiarowymi), metoda elektrosejsmiczna itd.
Magnetotelluryka (MT) jest jedną z często stosowanych metod szukania wody i nie tylko. Opiera się ona na pomiarze naturalnie występującego zmiennego pola elektromagnetycznego i elektrycznego, które indukuje prądy w ziemi. Prądy te są rejestrowane na powierzchni, co pozwala na określenie podziemnej struktury na podstawie oporu, jakie stawia poszczególnym naturalnym polom przy różnych częstotliwościach. Jest to jedyna możliwa metoda do przeprowadzenia pomiarów na działkach przydomowych, ponieważ nie wymaga długich linii pomiarowych. Wystarczy pomiar w linii o długości od 9 metrów.
Inne popularne metody obejmują między innymi:
- Metodę elektrooporową, polegającą na pomiarze oporu elektrycznego gruntu. W tej metodzie stosuje się sztuczne źródło zasilania sond i mierzy się rezystywność poszczególnych warstw podziemnych. Woda, będąca dobrym przewodnikiem, pozwala na łatwe rozpoznanie warstw wodonośnych. Metoda ta jest skuteczna i możliwa do wykonania tylko na dużych działkach, ponieważ wymaga długich linii pomiarowych od 100 do kilkuset metrów bieżących. Ze względu między innymi na długość linii pomiarowych jest to metoda stosunkowo droga.
- Metodę elektrosejsmiczną, wykorzystującą fale sejsmiczne do analizy podziemnych warstw. Fale te odbijają się od różnych struktur, co pozwala na dokładne mapowanie gruntu i identyfikację warstw wodonośnych.
Stosowanie tych metod znacząco zwiększa szanse na skuteczne znalezienie wody, minimalizując ryzyko nieudanych odwiertów. Koszty przeprowadzenia badań elektrycznych i elektronicznych są relatywnie niskie w porównaniu do kosztów tradycyjnych odwiertów próbnych, co czyni je atrakcyjnym rozwiązaniem dla osób prywatnych i firm poszukujących wody na potrzeby rolnictwa, sadownictwa oraz podlewania ogrodów.